Recenzja - Powrót do dzieciństwa...

Ponoć mężczyźni dojrzewają do 3 roku życia, a potem już tylko się starzeją. Ja swojego wewnętrznego dziecka już chyba się nie pozbędę, więc daję mu czasem szansę się wyszaleć. Dzisiaj, razem z moim bobo, obejrzałem Toy Story 3. Naprawdę nie wiem jak Pixar to robi, ale każda bajka od nich to jest przebój. Od dziecka jestem fanem bajek z tej wytwórni. Jest w nich wszystko to, co powinien posiadać każdy dobry film animowany: miłość, zdrada, złe charaktery, szczęśliwe zakończenie.

Pierwsza część bajkowej trylogii powstała w 1995 roku. Film opowiadał o grupie zabawek, które ożywają kiedy nikt ich nie obserwuje. Pamiętam, że nadal mam gdzieś ją na kasecie VHS(oryginalnej ze sklepu). Pamiętam, ze była to jedna z moich ulubionych bajek. Nawet rodzice kupili mi zabawkę jednego z głównych bohaterów filmu! 4 lata powstała kolejna część historii o zabawkach. Na trzecią część przyszło mi czekać prawie 11 lat. Jednak było warto. Fabuła jak to w bajce nie jest jakoś skomplikowana, ale i tak wydarzenia zapierają dech w piersiach. Właściciel zabawkowych głównych bohaterów wybiera się do collegu i musi się pozbyć swoich zabawek. Przez pomyłkę trafiają one do przedszkola, w którym rządy sprawuje zły miś-przytulak.

Film powala na kolana. Być może wynika to z faktu, że uwielbiam bajki. Przepiękna oprawa graficzna, nastrojowa muzyka i do tego głos Toma Hanksa. Muszę skądś skombinować soundtrack z tego filmu, bo świetnie słuchało się piosenek z tego filmu.

Nie była to jakaś wielka recenzja filmowa, bo nie potrafię opisać tego co ta bajka we mnie wyzwoliła. Dosłowny powrót do czasów mojego dzieciństwa. Polecam każdemu taką podróż i zachęcam do obejrzenia Toy Story 3 ;)